Październik

 

Urodziny ,   urodziny,

urodziny !!!

Sto  lat będziemy śpiewać:

 

         Szymon J

Hubert W

         

 

 

 

NASZ KĄCIK – czyli

co planujemy we wrześniu

  1. Jesień w sadzie     – rozpoznawanie i nazywanie owoców, rozumienie pojęcia

                                         „sad”

  1. Jesień w ogrodzie – wdrażanie do spożywania warzyw w różnej postaci,  

                                            rozumienie pojęcia „ogród”         

  1. Jesień w parku     – utrwalenie charakterystycznych cech wczesnej jesieni

Piosenka do nauki

„OZNAKI JESIENI”- proszę wspólnie z dzieckiem utrwalać słowa piosenki.

Pierwsze liście zerwał wiatr

i ze sobą niesie.

i to właśnie pierwszy znak,

że nadeszła jesień.

Ref. Złota i czerwona,

wrzosami pachnąca,

coraz więcej mokrych dni

i coraz mniej słońca.

II. Na swym grzbiecie mały jeż

świeże jabłka niesie,

i to jest następny znak,

że nadeszła jesień.

Ref. Złota i czerwona…

III. Ptaki odlatują gdzieś

Echo krzyk ich niesie

i to jest kolejny znak,

że nadeszła jesień.

 

WAŻNE WYDARZENIA W PAźDZIERNIKU

14 pażdziernik – Dzień  Edukacji Narodowej

O zawodzie nauczyciel przedszkola


Praca w charakterze nauczyciela przedszkola to bardzo trudny i odpowiedzialny zawód. To właśnie nauczyciele przedszkolni są zaraz po rodzicach pierwszymi autorytetami naszych pociech. To właśnie one mają ogromny wpływ na ich intelektualny, fizyczny i emocjonalny rozwój.

Nauczyciel przedszkola -zajmuje się opieką, kształceniem i wspomaganiem wychowania nad dziećmi w wieku od 3 do 7 lat.

Określenie Przedszkolanka” nie jest już używane, bo odnosiło się do osób, które ukończyły licea pedagogiczne lub studium nauczycielskie. Dawniej z powodu deficytu na pracowników z wyższym wykształceniem takie osoby były często zatrudniano. Obecnie, nauczyciel w  przedszkolu musi posiadać wyższe wykształcenie magisterskie, często też studia podyplomowe. Obowiązkiem nauczyciela jest  dokształcanie się na różnych kursach, warsztatach przez cały okres swojej kariery zawodowej.  Głównym zadaniem nauczyciela przedszkola jest przygotowanie dziecka do podjęcia nauki w szkole czyli powinien on rozwijać u swoich podopiecznych tzw. dojrzałość szkolną dotyczącą sfery umysłowej, fizycznej, emocjonalnej i społecznej. Nauczyciel przedszkola  czuwa nad prawidłowym rozwojem każdego dziecka i w przypadku zauważenia nieprawidłowości lub faktu przejawiania w jakimś kierunku niezwykłych talentów, powiadomić rodziców.

W ramach swoich obowiązków nauczyciel przedszkola prowadzi zajęcia z wychowania zdrowotnego, wychowania umysłowego, wychowania plastyczno- technicznego, wychowania estetycznego, wychowania moralno-społecznego, wychowania patriotycznego. Nauczyciel w swojej pracy z dziećmi realizuje podstawę programową, w której uwzględnione są obszary:

1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;

2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;

 3) kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;

 4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;

 5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;

 6) troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;

7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;

8) wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, taniec, śpiew, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne,

9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej : do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;

10) zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtuje te wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej;

11) przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych


Ponadto nauczyciel w przedszkolu:

– planuje i realizuje zajęcia dydaktyczne stosując nowoczesne metody pracy z dziećmi,
– rozwija zdolności i zainteresowania każdego dziecka.
– prowadzi dokumentację nauczania zgodnie z obowiązującymi przepisami.
– realizuje zalecenia dyrektora placówki oraz innych organów nadzorujących.
– współdziała z rodzicami oraz opiekunami prawnymi.

Kącik dla rodziców

8 kroków do wychowania zaradnego dziecka

 

 0Zaradność to cecha, dzięki której Twoje dziecko poradzi sobie w dorosłym życiu. Już od najmłodszych lat należy pracować nad charakterem malca, uczyć go radzenia sobie z problemami i współżycia w grupie. Podpowiadamy, jak kształtować osobowość zaradnego dziecka.

 

1. Odpowiedzialność

Zaradne dziecko jest świadome konsekwencji swoich działań. Wytłumacz maluchowi, że każde działanie wywołuje jakąś reakcję. W ten sposób nauczysz go podejmowania świadomych i przemyślanych decyzji.

2. Życie nie jest usłane różami

Trzymanie dziecka pod kloszem nie jest dobrym podejściem z perspektywy wychowawczej. Jeżeli chcesz nauczyć dziecko zaradności, to przygotuj go na ewentualne porażki. Twoja pociecha musi wiedzieć, że życie jest skomplikowane i w każdej chwili mogą pojawić się problemy.

3. Zachęcaj do szukania rozwiązań

Dzieci muszą wiedzieć, jak rozwiązywać problemy. Nigdy nie załatwiaj wszystkich spraw za malucha. Możesz mu podpowiadać ścieżki postępowania, pomagać uporać się z kłopotami.

4. Samodzielność

Im wcześniej Twoja pociecha stanie się samodzielna, tym więcej zdziała jako dorosła osoba.

5. Bez pracy nie ma kołaczy

Uświadom malucha, że każda praca jest bardzo ważna, zarówno umysłowa, jak i fizyczna. Naucz go szacunku do osób pracujących. Zachęć dziecko również do pomagania w domu. Nowe obowiązki rozwiną w nim wartościowe umiejętności, będą uczyć samodzielności oraz odpowiedzialności.

6. Praktyczne umiejętności

Teorie książkowe są niczym bez poparcia ich praktyką. Wiedzę, którą dziecko zdobędzie w szkole, uzupełniaj życiowymi mądrościami. Postaraj się pokazać praktyczne zastosowanie informacji wyniesionych ze szkolnych podręczników. W ten sposób będzie łatwiej je przyswajał i nie zniechęci się do nauki.

7. Grosz do grosza

W dorosłym życiu ważna jest oszczędność. Zaradne dziecko powinno znać wartość pieniądza. Dziecięca skarbonka będzie pierwszą lekcją oszczędzania. Jeżeli chcesz zachęcić dziecko do odkładania pieniędzy, to wspólnie wybierzcie jakiś cel, np. pozwól wybrać malcowi jedną zabawkę. Następnie ustalcie, że będzie sumiennie oszczędzać pieniądza przez 2-3 miesiące. W trakcie musi odkładać każdą otrzymaną od Ciebie lub krewnych kwotę. Jeśli uda mu się uzbierać min. 70% ceny, to będzie mógł ją kupić (w nagrodę resztę dołożysz ze swojej kieszeni).

8. Dawaj dobry przykład

Jako rodzic jesteś największym autorytetem swojego dziecka. Jeżeli Twoje zachowanie będzie niekonsekwentne z wprowadzonymi przez Ciebie zasadami, to jedynie zdezorientujesz malucha.

 „Drodzy rodzice!

  1. To w domu dzieci powinny nauczyć się magicznych słów takich jak proszę, dziękuję, przepraszam.
  2. To z domu dzieci powinny wynosić wartości takie jak uczciwość, pracowitość, punktualność, szczerość, szacunek do siebie i innych ludzi.
  3. To w domu dzieci uczą się wrażliwości na otaczający nas świat, przyrodę.
  4. To rodzice powinni wytłumaczyć dziecku, że nie rozmawia się z pełną buzią i nie rzuca śmieci na podłogę. Porządek i czystość powinno ono wynieść z domu.
  5. Rodzice powinni też nauczyć dziecko samodzielności, organizacji i umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
  6. To rodzice uczą dzieci patriotyzmu, szacunku do symboli narodowych.

Rodzicielstwo polega na wychowaniu wartościowego człowieka. Rodzice przekazują dziecku najważniejsze wartości. Przedszkole, szkoła przekazują niezbędną  wiedzę, która stanowić będzie podstawę do dalszej edukacji i w konsekwencji startu w dorosłe życie.

 

Konsultacje z nauczycielem – proszę  zgłosić na poczcie e-mailowej grupy

Aktualności, wydarzenia, konkursy na stronie przedszkola.

 

Opowiadanie „Jak brzoza liście rozdawała”

Po świecie chodziła Jesień i malowała drzewom liście. Liście klonu zamalowała na czerwono, liście dębu na brązowo, a listki brzozy na kolor złocisty. Zaszeleściła Brzoza, zaszumiała złotymi listkami. Ktokolwiek przechodził obok i patrzył na żółto – złotą sukienkę Brzozy zachwycał się jej pięknem.

-          Och, żebym ja miała takie okrycie, ciepłe jak słoneczko – powiedziała mrówka, patrząc na żółte listeczki.

-          Masz, weź – odpowiedziała Brzoza i zrzuciła jeden listeczek. Ucieszyła się mrówka, złapała listek i poniosła na mrowisko, nieopodal miejsca, w którym rosła Brzoza.

-          Ach! Jak by się przydało złote pióreczko do mojego kapelusza – westchnął borowik, który rósł pod Brzozą.

-          Masz, weź sobie złoty listek, będzie jak pióreczko przy twoim brązowym kapeluszu – zaszumiała Brzoza i zrzuciła jeszcze jeden listek. Przyczepił go Borowik do swego aksamitnego kapelusza, stoi i nawet nie oddycha z radości. Z daleka nadchodzi Jeżyk.-      I dla mnie daj kilka listeczków, na zimowe przykrycie – poprosił Jeż. Poruszyła gałązkami Brzózka i znów kilka listeczków na ziemie sfrunęło Położył się na nich Jeżyk, ponakłuwał listki na kolce i ze złotym okryciem pomaszerował do domu.  Rosła obok

Brzozy młodziutka Choinka. Westchnęła szeptem:

-          O-o! Gdyby na moją zielona sukienkę rozrzucić twoje złote listki nie byłoby na świecie drzewka piękniejszego ode mnie.

-          Weź sąsiadeczko, weź listeczki, mnie nie żal powiedziała Brzózka i wszystkie swoje listki zrzuciła na Choinkę. Patrzy, a sama została z niczym, bez żadnego listka, wszystkie do ostatniego porozdawała. Zasmuciła się wtedy.

-          Gdzie moja złota uroda? Jakże będę teraz wyglądać? Nadleciał zaraz wiatr, zaszumiał:

-          Nie smuć się Brzózko, w zimie będziesz spać, śnieg cię otuli, niepotrzebna ci sukienka,

 a przyjdzie wiosna, podaruję ci nową, zieloną sukienkę, będzie ci w niej równie pięknie jak  w złotej. Nie smuć się… Poruszając gałązkami Brzoza przysłuchiwała się spokojnym i miłym słowom wiatru. Słuchała, słuchała, aż usnęła. Usnęła na całą zimę. Od tego czasu tak dzieje się co roku, gdy jesień chodzi po świecie. Jak tylko brzoza porozdaje wszystkie swoje liście zaraz zasypia na całą zimę, żeby szybko doczekać się wiosny i nowej sukienki, a za brzozą wszystkie inne drzewa, którymi jesień liście brązowi, czerwieni, złoci.