AKCJA ADAPTACJA

Jak przygotować dziecko do przedszkola.

Początek września zbliża się wielkimi krokami, a Wasze dziecko rozpocznie niezwykle ważny etap w swoim życiu. To będzie wyjątkowa chwila również  dla Was. Pojawi                się wzruszenie, łzy oraz stres. Te wszystkie uczucia są normalne i każdy Rodzic je przeżywa. Pamiętajcie, nie jesteście sami. Przygotujcie na ten moment zarówno swoje dzieci jak i siebie. Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to bardzo dobra decyzja i nie pozwólcie, aby Wasze dziecko zauważyło Wasz niepokój, czy wahania. Początki są trudne dla Was, Waszego dziecka i Nas - nauczycieli. Jednak pozytywne nastawienie i współpraca zaowocuje uśmiechem na twarzy Waszego dziecka. Przygotujcie się na okres adaptacji, zapoznajcie się ze wszystkimi wskazówkami. Dobrze przygotowani i świadomi Rodzice to połowa sukcesu, o drugą połowę zadbamy My.

 

Rady dla rodziców przygotowujących swoje pociechy do przedszkola

1. Nie należy dziecka straszyć przedszkolem, np. „Tam zrobią z Ciebie grzeczne dziecko” .

2. Należy wyjaśnić dziecku, dlaczego będzie chodzić do przedszkola.

 3. Należy w domu dużo rozmawiać o przedszkolu, opowiadać, że dziecko będzie się tam uczyć oraz będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować, itp.

4. Ważne jest przedstawienie pozytywnego, ale niezbyt wyidealizowanego obrazu przedszkola. Pomocne w tym mogą być książki o przedszkolu dla dzieci, np. „Wkrótce będę przedszkolakiem” Karoliny Turek, „Lulaki, pan Czekoladka i przedszkolaki, czyli ważne sprawy małych ludzi” Beaty Ostrowickiej, „Opowiadania dla przedszkolaków” Renaty Piątkowskiej, „Witajcie w przedszkolu” Jutty Garbert i Ingrid Kellner, "Niekończąca się historia... poradnik dla rodziców o tym jak wprowadzić dziecko w świat przedszkola" Karoliny Turek.

5. Należy wraz z dzieckiem dokonywać zakupu wyprawki do przedszkola.

6. Jeżeli dziecko do tej pory nie rozstawało się z rodzicami, powinno być na kilka godzin pozostawiane u dziadków lub znajomych, bowiem w przeciwnym razie przedszkole będzie kojarzyło się mu z pierwszym rozstaniem.

7. Często należy pozwalać dziecku na samodzielność, nie wyręczać go w ubieraniu, przy jedzeniu, myciu rąk, a także podczas korzystania z toalety.

8. Należy postarać się, aby dziecko miało jak najwięcej kontaktów z rówieśnikami,               np. na placu zabaw oraz w domu dzieci powinny bawić się same (bez udziału dorosłych,      ale pod ich kontrolą).

9. Należy stopniowo dopasowywać rytm dnia dziecka w domu do tego, jaki panuje w przedszkolu. Można przy tym wspomnieć, co o tej porze robią dzieci w przedszkolu.

10. Warto do minimum zredukować inne stresy, niezwiązane z przedszkolem, aby na czas pierwszych tygodni w przedszkolu wyłączyć większe wrażenia czy życiowe zmiany (np. przeprowadzka, dłuższa nieobecność rodziców w domu, itp.). W takich przypadkach należy podwójnie zadbać o zaspokojenie potrzeb dziecka, szczególnie tych emocjonalnych.

 

Źródło:

1. Lubowiecka J., Trudności dziecka w przystosowaniu się do przedszkola. w: Wychowanie    w Przedszkolu 2001, nr 6.

2. Rzadkiewicz M., Mamo, tato! Idę do przedszkola, Wydawnictwo WSiP, Warszawa 2006 r.

 

Adaptacja dziecka w przedszkolu ważne zasady dla Rodziców

1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując przedszkolaka nauczycielowi.

2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to, choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

3. Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.

4. Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.

5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.

6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał        je do przedszkola tata lub inna osoba, która zna pociechę.

7. Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów więc: „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedz: „odbiorę cię z przedszkola po powrocie z podwórka, popołudniowej zabawie swobodnej”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, jaki jest rytm                w przedszkolu. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMAĆ SŁOWA!

8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że Twoja pociecha płacze. Takie zachowania u dziecka rozpoczynającego dopiero funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym są zupełnie normalne! Kiedy jednak dziecko zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie, pozostawiając go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje jego stres.

9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy i wielość zabawek. A życzliwe i uśmiechnięte panie zawsze przytulą, wezmą na kolana i uspokoją, zajmując jego uwagę czymś miłym i pozytywnym.

10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony 18 nauczyciela sprawia, że maluch odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności          i bezpieczeństwa w nowym miejscu.

11. Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczycieli oraz wychowawcy. To osoby, które spędzają z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je znają i są kompetentni w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielami, czuje się bezpieczne.

 

W pierwszych dniach, a nawet tygodniach bądźmy przygotowani na:

1. Trudne chwile rozstania – szczególnie po przerwach sobotnio/niedzielnych.

2. Pojawiające się kryzysy po dniach bez protestów.

3. Objawy zmęczenia i senności u energicznego dotąd dziecka.

4. Infekcji po dwóch, trzech tygodniach chodzenia dziecka do przedszkola.

5. Duże ilości prania związane z nauką samoobsługi.

 

Przedszkole oczekuje od dziecka trzyletniego:

 1. Samodzielnego jedzenie łyżką (drugie danie jemy widelcem).

2. Wykonywania prostych czynności higienicznych.

3. Samodzielnego załatwianie potrzeb fizjologicznych (do sedesu).

4. Podejmowania prób zdejmowania i zakładania odzieży.

5. Umiejętności respektowania zasad i granic (jeśli rodzice w domu odwołują się do zasad       i konsekwentnie stawiają granice łatwiej będzie przenieść te nawyki do przedszkola).

 

Trzymamy za Was kciuki. Powodzenia.