Realizowane programy edukacyjne
Programy wychowania przedszkolnego, innowacje programowe, które zostały dopuszczone do realizacji przez dyrektora przedszkola po dokonanej analizie zgodności z treściami zawartymi w podstawie programowej wychowania przedszkolnego
- "Nasze Przedszkole" autorstwa Małgorzaty, Kwaśniewskiej i Wiesławy Żaby-Żabińskiej, wydawnictwa MAC,
- "W kręgu rodziny" autorstwa Jadwigi Pytlarczyk, Wydawnictwa JUKA
- " Razem w przedszkolu" - autorstwa Jolanty Andrzejewskiej, Jolanty Wieruckiej, Wydawnictwa WSiP
- " Dziecko w swoim żywiole"- autorstwa Anny Pawłowskiej- Niedbały, Doroty Kucharskiej , Doroty Sikora- Banasiuk, Wydawnictwa Nowa Era
- "Kalendarz Przedszkolaka"- autorstwa Alicji Borkowskiej, Klaudii Borys, Wydawnictwa PWN
- Innowacja programowo- metodyczna " Dlaczego w trawie piszczy?" - autorstwa Rady Pedagogicznej
- " Z Kolorami przez świat"- program innowacyjny wychowania w przedszkolu dla dzieci 4-letnich - autorstwa Pani Jolany Kłusewicz
- "Multisensoryczna nauka języka angielskiego w przedszkolu"-program nauczania języka angielskiego dla dzieci 3-6 lat -autorstwa Ewy Wodzickiej- Dondziłło,
- „ English with Monkey Maggi”- autorstwa Agnieszki Maślińskiej,
- „ English is easy” dla dzieci w wieku 3-lat- innowacja pedagogiczna autorstwa Karoliny Faszcza,
- "Rozwój- Wychowanie – Edukacja"-autorstwa Anny Stalmach- Tkacz, Kariny Muchav, Wydawnictwa Nowa Era,
- "Trampolina Pięciolatka"-autorstwa Joanny Buko, Anna Szurek, Wydawnictwa PWN,
- "Program nauczania języka angielskiego w przedszkolu" - autorstwa Magdaleny Appel, Joanny Zarańskiej, Ewy Piotrowskiej,Wydawnictwa Macmillan Polska,
- "Gimnastyka smyka"- aktywny i zdrowy przedszkolak”-innowacja pedagogiczna autorstwa Eweliny Ostrowskiej,
- "Program Wychowania Przedszkolnego"- autorstwa Wiesławy Żaby-Żabińskiej, Wioletty Majewskiej, Renaty Paździo, Wydawnictwa MAC
- „Świat w kolorach”- autorstwa Magdaleny Korsak, Agnieszki Rajewskiej, Wydawnictwa PWN,
- „ Samodzielne wszechstronne szczęśliwe” autorstwa Moniki Chludzińskiej, Agaty Kacprzak-Kołakowskiej, Anny Kucharczyk, Doroty Kucharskiej, Anna Pawłowskiej- Niedbała , Wydawnictwa Nowa Era,
- „ Rumiankowy Przedszkolak w zakodowanym świecie”- innowacja pedagogiczna w zakresie kodowania i programowania offline oraz wykorzystaniem technologii cyfrowych -autorstwa Ewy Wóblewskiej
- " Mali badacze" z wykorzystaniem zabaw badawczych dla dzieci do lat 4- innowacja pedagogiczna autorstwa Karoliny Faszcza
W placówce realizowane są również programy autorskie,innowacyjne i profilaktyczne:
- Program "Pedagogizacji rodziców", w ramach którego wydawana jest od 2000 roku gazetka: Echo Przedszkola" skierowana do rodziców i wychowanków przedszkola oraz odbywają się sesje ruchowe metodą RR W. Sheroborne
- Program adaptacyjny zawierający: dni adaptacyjne organizowane w końcu sierpnia dla nowych wychowanków przedszkola, spotkania ze specjalistami, warsztaty dla rodziców, kącik i informacje dla rodziców
- Program dla dzieci o specyficznych potrzebach edukacyjnych stwarzając optymalne warunki rozwoju oraz wyrównywanie szans edukacyjnych
- "Pięciolatek poznaje prawa dziecka"- przybliżający prawa i obowiązki dziecka poprzez książkę Korczaka "Piotruś Pan"
- „ Baśnie i bajeczki, które uczą” dla dzieci w wieku 6- lat-innowacja pedagogiczna z elem. bajkoterapii- autorstwa Karoliny Faszcza,
- „Wszystko zaczyna się od imienia-innowacja pedagogiczna wprowadzająca dziecko w świat pisma w oparciu o „Odmienną metodę nauki czytania” Ireny Majchrzak- autorstwa Ewy Wróblewskiej
- Program profilaktyczny Komendy Głównej Policji i Kuratorium Oświaty "Bezpieczny Przedszkolak"
- Innowacja promowa wychowania w przedszkolu dla dzieci 4- letnich "Z Kolorami przez
świat" - autorstwa Iwonny Zaborowskiej i Jolanty Kłusewicz - " Bezpieczne dziecko, w bezpiecznym świcie" -program innowacyjny , uzupełniający Program Wychowaczy Przedszkola - autorstwa Urszuli Czykwin
- " Przyjaciele Zippiego"- program profilaktyczny w zakresie promocji zdrowia psychicznego
- " Czyste powietrze wokół nas"- program profilaktyczny z ramienia SENAPID-u
- Certyfikat uczestnictwa w programie profilaktycznym " w ramach Szwajcarsko- Polskiej Programu Współpracy " Zapobieganie nadwadze i otyłości oraz chorobom przewlekłym poprzez edukacje społeczeństwa w zakresie żywienia i aktywności fizycznej dziecka przewidzianego na lata 2011-2017
- " Kubusiowi Przyjaciele Natury"- program profilaktyczny Firmy Tymbark edukacji zdrowotnej
- " Akademia Aquafresh"- program profilaktyczny edukacji zdrowotnej
- " Przedszkolaki po stronie natury"- projekt edukacji ekologicznej organizowany przez Fundację Nasza Ziemia, Firmę Żywiec- Zdrój
- " Podlaska Akademia Przyrody"- projekt edukacyjny ekologiczny organizowany ze środków UE przez Firmę " Anima" , Fundacje Zielone Płuca Polski i Uniwersytet w Białymstoku
- " Nasze Przedszkole jest EKO"- program profilaktyczny z zakresu ekologii organizowany przez Firmę LECH w Białymstoku
- " Ratujmy Kasztany"- kampania ekologiczna Departamentu Gospodarki Komunalnej UM w Białymstoku
- " Zbiórka żołędzi dla ZOO- Akcent w Białymstoku- kampania Departamentu Gospodarki Komunalnej UM w Białymstoku
- "Akcja Zbieramy Baterie"- kampania ekologiczna organizowana przez Firmę LECH i UM w Białymstoku
- " Domek dla Jeża"," Hotel dla owadów"zorganizowana przez Koło Naukowe Biologów, Wydział Biologii UwB
- Prawa Dziecka- akcje promowane przez UNICEF POLSKA
SYSTEM NAGRÓD I KONSEKWENCJI W ZAKRESIE PRZESTRZEGANIA USTALONYCH NORM I ZASAD ZACHOWANIA W RELACJACH SPOŁECZNYCH WOBEC RÓWIEŚNIKÓW I DOROSŁYCH
„ RUMIANKOWEGO PRZEDSZKOLA”
Pragniemy, aby rezultatem naszej pracy wychowawczej była dziecięca świadomość swojej wartości i indywidualności. Chcemy, aby każde dziecko rozumiało i respektowało zasady współżycia i współdziałania z innymi ludźmi. Aby nie obawiało się wyrażać swoich emocji, ale szanowało także odczucia innych. Naszym priorytetem jest wpojenie każdemu dziecku istoty tolerancji, otwartości i wrażliwości na otaczający je świat.
Pragniemy, aby nasze działania były tożsame z oddziaływaniem środowiska rodzinnego na wszechstronny rozwój dziecka.
Dziękujemy za poświęcony czas na zapoznanie się z modyfikacją Programu Wychowawczego Przedszkola w zakresie systemu nagród i konsekwencji dotyczącego norm i zasad społecznych, który został opracowany we współpracy z rodzicami.
NAGRODY
- Nagroda jest jak trofeum. Dlatego dobrze by było, aby zdobyta przez dziecko nagroda była:
- Natychmiastowa - mogę ją dostać natychmiast jak zrobiłem wszystko, co było w umowie.
- Niepodważalna - jeśli jedna strona dotrzymała umowy, musi to zrobić także druga.
- Niepodzielna - bez zgody zdobywcy nie można dzielić jej pomiędzy innych. Na przykład, jeśli jest nią czas z mamą nie zapraszamy do zabawy innych dzieci lub nie sugerujemy, że trzeba podzielić się nią z rodzeństwem.
- Namacalna - tak jak nie można upolować nieokreślonego zwierzęcia, nie można starać się o mglistą nagrodę.
- Naturalna - czyli proporcjonalna do wysiłku dziecka - nie może być przekupstwem, a jedynie osłodą za włożony w pracę trud. Podobnie jak nie można za wyniesienie śmieci, posprzątania zabawek dostać czegoś specjalnego (np. tablet)
- Na miarę - a wiec wybrana ze sfer ważnych i interesujących wasze dziecko.
- Natarczywie przez dziecko oczekiwana. Nagroda, która spowszedniała, przestaję być rzeczą, dla której warto się starać, trzeba je wiec często zmieniać.
KONSEKWENCJE
Konsekwencja to reakcja otoczenia (nauczyciela, rodzica) na zachowanie dziecka. Konsekwencja może być pozytywna: dziecko zachowuje się zgodnie z obowiązującą zasadą - właściwe zachowanie i relacje społeczne wobec rówieśników i dorosłych (pracowników i nauczycieli przedszkola)
- otoczenie postępuje zgodnie z przyjętym wcześniej założeniem - wprowadza konsekwencję negatywną.
Konsekwencja negatywna nie jest tym samym co kara.
- Pamiętajmy: STOSUJMY KONSEKWENCJE ZAMIAST KAR
KONSEKWENCJA NEGATYWNA |
KARA |
---|---|
Wcześniej ustalona (w sytuacji, gdy nie wchodziły w grę negatywne emocje dorosłego) Nie stanowi formy odreagowania dorosłego (zapowiedziana z góry) To, czy się pojawi, nie zależy od nastroju, humoru dorosłego, ale od zachowania dziecka (jest zasada, jest konsekwencja)
Jest stałym elementem porządkującym życie w domu
Może się nie podobać dziecku, ale raczej nie wywołuje gniewu, chęci odwetu i innych skrajnie negatywnych uczuć Jest łatwiejsza do wyegzekwowania
Uczy dziecko odpowiedzialności za swoje zachowanie |
Jest nagłym zrobieniem przykrości, żeby uniknąć pewnych sytuacji w przyszłości.
Zwykle bywa formą odreagowania dorosłego (pokazujemy, kto jest górą) Zależna od nastroju dorosłego, jego stanu psychofizycznego (za określone zachowania, w zależności od sytuacji, karzemy dziecko, a innym razem tego nie robimy) Jest nieprzewidywalna, jej forma i nasilenie zależą od stopnia złości dorosłego, jego bezsilności
Może być skuteczna, ale budzi wiele negatywnych emocji: lęk, strach, gniew, chęć odwetu, zemsty itp.
Jest trudniejsza do wyegzekwowania, zdarza się że po wprowadzeniu kary w życie, dorosły żałuje, że ją wprowadził, łagodzi ją itp. Nie uczy, zmniejsza poczucie odpowiedzialności dziecka za zachowanie, może stanowić wzmocnienie dla zachowań niepożądanych |
- Ustalając normy i zasady postępowania w grupach, ustalamy również system nagród i konsekwencji nieprzestrzegania ustalonych zasad.
Nagradzamy dzieci za:
- wysiłek włożony w wykonanie pracy, zadania (uwzględniając możliwości dziecka)
- podporządkowanie się wspólnie ustalonym i przyjętym umowom, zasadom, nakazom
- bardzo dobre wypełnianie przyjętych na siebie obowiązków
- bezinteresowną pomoc i opiekę wszystkim, którzy takiej opieki i pomocy potrzebują
Formy nagród:
- pochwała indywidualna,
- pochwała przed grupą,
- pochwała przed rodzicami,
- oklaski,
- pochwała w postaci emblematu, odznaki, orderu itp.,
- sprawianie dzieciom przyjemności ( np. powierzenie roli dyżurnego, asystenta dorosłego podczas organizowania zabawy lub zajęć, ulubiona gra lub zabawka dziecka itp.).
Dzieci ponoszą konsekwencje za:
- nieprzestrzeganie ustalonych zasad i norm regulujących relacje rówieśnicze w grupie,
- stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu własnemu i innych;
- agresywne zachowanie skierowane na rówieśników, dorosłych
i przedmioty, - niszczenie cudzej własności oraz wytworów prac innych dzieci
z grupy.
Stosowane konsekwencje:
- kara naturalna - zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę, w miarę możliwości naprawienie szkody,
- odmówienie dzieciom przyjemności, np. odsunięcie na krótki czas od zabawy,
- czasowa utrata przywileju,
- smutne krzesełko - krzesełko do przemyślenia /3-6 minut,
w zależności od wieku dziecka/, - słowne upomnienie (rozmowa mająca na celu przypomnienie obowiązujących zasad),
- poinformowanie rodziców o przewinieniu dziecka.
Zasady przyznawania nagród oraz konsekwencje nieprzestrzegania norm
i zasad panujących w grupie przedstawiane są na zebraniu organizacyjnym wspólnie z rodzicami.
Konsekwencja powinna być:
Szybka - powinna nastąpić natychmiast po „przewinieniu” – wyciąganie konsekwencji w kilka dni lub godzin po zdarzeniu raczej nie ma działania wychowawczego, dziecko odbierze to jako niesprawiedliwą przykrość. Poza tym, tak długie czekanie na nieznaną karę jest dla dziecka psychicznym cierpieniem.
Skuteczna - czyli doprowadzona do końca. Doskonała konsekwencja nie odniesie żadnego skutku, jeśli rodzice zrezygnują z jej przeprowadzenia lub przerwą ją w połowie. Dziecko następnym razem poczuje się bezkarnie.
Stosowalna - nawet najlepsza konsekwencja nie zadziała, jeśli nie mamy czasu i możliwości zastosowania jej w praktyce. Dziecko pozostawione samo sobie nie ma żadnej motywacji by pamiętać o konsekwencji.
Sprawiedliwa - konsekwencja powinna być odpowiednia i proporcjonalna do przewinienia, to znaczy, nie powinno się karać dziecka zabraniem wszystkich przyjemności za to, że nie chciało zjeść obiadu (zbyt surowa konsekwencja), ani zakazem obejrzenia jednej bajki za agresje fizyczną, słowną wobec dorosłych lub rówieśnika (za łagodna konsekwencja).
Stała - jednym z celów wychowania dzieci jest nauczenie ich przewidywania konsekwencji swojego działania. Dlatego też, czasami, gdy dziecko wie, jaka spotka je konsekwencja np. za nie wyniesienie śmieci, a ma strasznie zły dzień, to może wybrać poniesienie konsekwencji. By jednak mogło to zrobić musi wiedzieć, co je za to czeka, dzięki wcześniej ustalonej i zapowiedzianej konsekwencji ma ten wybór.
Sympatyczna - Dziecko nie jest złe. Po prostu popełniło błąd, za który musi ponieść konsekwencje. „Kocham Cię”. Nie rozmawiamy teraz o uczuciach, ale o złamanej zasadzie. Mamy umowę i musi być ona dotrzymana”. Przypomnij dziecku o konsekwencji zachowania w sposób spokojny, nie podnoś głosu i nie ujawniaj swoich negatywnych emocji.
Słowna - powiedziana, a nie wymierzona za pomocą „ klapsa”. Kary cielesne nie są właściwą metodą wychowawczą. Zadając ból słabszej od siebie istocie, poniżając ją, nie nauczymy dziecka żadnych zasad, ani też szacunku dla nich. Nauczymy natomiast jednego – rację ma ta osoba, która mocniej uderzy. Stosując kary cielesne i tracąc panowanie nad własnymi emocjami, niż zdążymy się zorientować kiedy możemy doprowadzić do maltretowania fizycznego dziecka.
Stanowcza - to właśnie dorośli decydują o zasadach w domu lub w grupie. Aby tego dokonać, potrzebne jest nam wewnętrzne przekonanie, że mamy siłę, możliwości i środki wyegzekwować wcześniej spisane zasady.
Systematyczna - dzieci nie doszacowują ryzyka i mają swoją własną definicję słowa wyjątek („To to, co było dziś i będzie już zawsze”). Stąd też rodzice powinni przestrzegać, by w ich postępowaniu nie było wyjątków i aby zawsze, gdy dostrzegą złamanie umowy (zasady) wyciągali konsekwencję.